Cmentarz powstał być może pod koniec wieku XVI. Dokładna data jego założenia nie jest znana choć obok roku 1588 podaje się też wiek XVIII. Nekropolia służyła zgodnie z przeznaczeniem do 1942 roku. Została zdewastowana podczas okupacji niemieckiej. Macewy wykorzystano do utwardzania ulic w Tarnogrodzie. Wg informacji umieszczonych na stronie Wirtualnego Sztetlu cmentarz ogrodzono w roku 1985, a na jego terenie zebrano odzyskane fragmenty około 100 macew. Tablica informacyjna umieszczona przy bramie cmentarnej podaje informację o odrestaurowaniu nekropolii w latach 1986-1990 za sprawą Charlesa Schroeibera (tak nazwisko zapisano na tablicy informacyjnej, na pomniku na terenie cmentarza zapisano „Schreiber”) oraz rodziny Schorerów.
Macewy zachowane tylko w kawałkach umieszczono po wewnętrznej stronie muru. Na części z nich zachowały się resztki polichromii.
Większość terenu cmentarza zajmującego 1,8 ha porasta nowy las.
Synagoga
Wybudowana w 1686 roku synagoga była już trzecią z kolei bożnicą w Tarnogrodzie. Dwie pierwsze były budowlami drewnianymi i ulegały zniszczeniu najczęściej z powodu pożarów. Synagoga murowana była budowlą barokową. Utraciła barokowe cechy w wyniku późniejszych przebudów. Do pierwotnej barokowej bryły najpierw dobudowano od północy babiniec. W XIX wieku w miejscu istniejącego wcześniej od zachodu przedsionka wzniesiono na całej szerokości budynku piętrową przybudówkę. Na jej piętrze znajdował się drugi babiniec. Przebudowano także dach budynku. W trakcie tych zmian zniknęły z elewacji elementy barokowe. Z zewnątrz budynek uzyskał wygląd utrzymany w stylu klasycystycznym. I taki zachował się do dnia dzisiejszego.
W okresie II wojny światowej rozebrano nigdy już nie odbudowany pierwszy babiniec od strony północnej. Sam budynek uległ największym zniszczeniom wewnątrz. Okupanci urządzili w nim stajnie. Po wojnie były tu magazyny Gminnej Spółdzielni. W latach 1985-1990 władze lokalne budynek wyremontowały z przeznaczeniem na bibliotekę i Dom Kultury.
Zdjęcia z dnia 14.08.2011 r.
Lokalizacja