Początek osiedlania się Żydów w Wyszkowie przypada na drugą połowę XVIII w. Wyszkowscy Żydzi nie posiadali w tym czasie własnego kahału. W XVIII w. należeli do kahału w Węgrowie, a później kolejno: Ostrowie, Nasielsku i Makowie. W 1813 r. w mieście wyznaczono „rewir żydowski”. Chcąc się oderwać od kahału makowskiego wyszkowscy Żydzi w latach dwudziestych XIX w. sami bez zgody władz w Makowie wybudowali własną synagogę i założyli własny cmentarz. Własny Dozór Bóżniczy w Wyszkowie mogli powołać jednak dopiero w 1858 r.

Założony nad skarpą nadbużańską cmentarz został zniszczony podczas II wojny światowej. Z polecenia okupantów macewy przeznaczono do utwardzania dróg i rowów melioracyjnych. Po wojnie na terenie cmentarza powstała kopalnia żwiru. Pomnik na skarpie w miejscu dawnego cmentarza powstał w 1997 r.

Zdjęcia z dnia 21.04.2014 r.

Lokalizacja