Wilków nad Wisłą to dawny Wilków Niemiecki. Wg informacji zamieszczonych w Wikipedii jego północna część nosiła nazwę Wilków Holenderski jednak na starych mapach nie ma na to dowodów.
5 lutego 1778 król Stanisław August potwierdził kontrakt zawarty z osadnikami przez starostę kampinoskiego Gutakowskiego. Był to kontrakt emfiteutyczny co oznaczało, że osadnicy zobowiązani do płacenia czynszu byli właścicielami wzniesionych przez siebie zabudowań ale nie ziemi, chociaż mogli dziedziczyć lub sprzedawać prawo do użytkowania za wiedzą właściciela gruntów. Mieli też prawo pierwokupu użytkowanej ziemi. W przeciwieństwie do większości osad na terenach dawnego starostwa kampinoskiego ziemi sochaczewskiej osadnicy z Wilkowa użytkowali gleby urodzajne. Były to jednak małe gospodarstwa nie przynoszące dużego zysku. Jedynym majętnym gospodarzem i właścicielem dużej powierzchni gruntów był Brokopp, największy hodowca koni w okolicy.
Do dnia dzisiejszego w Wilkowie nad Wisłą po osadnikach pozostało kilka domów i cmentarz, którego pozostałości znajdują się pod opieką społeczności lokalnej. Dojazd do cmentarza oznakowany jest w sposób wyraźny od drogi biegnącej wzdłuż wału przeciwpowodziowego.

Zdjęcia z dnia 14.06.2020 r.

Lokalizacja:

Pokaż Nekropolie na większej mapie

Źródłem informacji jest artykuł Jerzego Szalygina z Ośrodka Ochrony Zbiorów Publicznych w Warszawie zatytułowany Kolonizacja „olęderska” na Mazowszu. Układy ruralistyczne i typy architektury. zamieszczony na stronie Katalogu zabytków osadnictwa holenderskiego w Polsce.