Płatkownica wzmiankowana jest w dokumentach już w XV w. W 1827 r. we wsi były 72 domy w których mieszkało 460 osób. W 1828 r. nieurodzajne ziemie leżące w granicach Płatkownicy zostały przeznaczone przez Andrzeja Zamoyskiego, właściciela dóbr Kołodziąż, pod uprawy kolonistom niemieckim. Nowi osadnicy zostali włączeni do parafii ewangelickiej w Węgrowie, od której odłączyli się w 1906 r. Jako przyczynę odejścia podaje się konflikt na tle językowym (płatkoniccy Niemcy nigdy się nie spolonizowali) ale nie doszłoby do tego gdyby nie ustawa z 1905 r. przyznająca wiele swobód wyznawcom religii innych niż prawosławie. Wg informacji zamieszczonych na stronie parafii ewangelicko-augsburskiej w Węgrowie 1909 r. w Płatkownicy ewangelicy wznieśli własny kościół oraz plebanię. Informacja ta zilustrowana jest zdjęciem kościoła z datą 1908. Wtedy też miał powstać cmentarz chociaż i tutaj pojawiają się wątpliwości. Prawo nie ograniczało ich powstawania przed 1905 r. tylko do miejscowości będących siedzibą parafii. Ostatni osadnicy niemieccy opuścili wieś prawdopodobnie w 1944 r.
Cmentarz znajduje się w lesie. Wzdłuż dwóch jego boków przebiega szlak rowerowy. W okresie wegetacji roślinnej nekropolia pozostaje ukryta dla oczu przechodniów i to mimo tego, że wciąż jest widoczna centralna aleja sprawiająca wrażenie bocznej, rzadziej używanej drogi leśnej.
Lokalizacja:
Pokaż Nekropolie na większej mapie